همه چیز در مورد کابین :
انواع کابین :
انواع کابین آسانسور
انواع کابین را بر اساس معیارهای مختلفی از قبیل طراحی داخلی و خارجی، مواد ساخت کابین، امکانات جانبی و… تقسیم‌بندی می‌کنند. این تقسیم‌بندی‌ها با پیشرفت تکنولوژی در زمینه‌ی ساخت، طراحی و همچنین مواد اولیه همواره در حال تغییر است که در ادامه تقسیم بندی جامع و به روزی از مشخصات کابین که تاکنون ارائه شده است را بررسی کرده‌ایم. به صورت کلی کابین را به دو دسته‌ی زیر تقسیم‌بندی می‌کنند.
: نیم کابین
این کابین‌ها بطور معمول در بالابرها نصب می‌شوند. برای امور باربری در ارتفاعات مختلف کارایی دارند و ایمنی و امنیت پایینی دارند. این کابین‌ها از یک کفی و نرده‌ای که به دور کفی آن است، ساخته می‌شوند.
: تمام کابین
این نوع کابین هم در آسانسورها و هم در بالابرها مورد استفاده قرار می‌گیرند. از ایمنی بالایی برخوردار است و بیشتر برای جابجایی افراد بین طبقات مختلف استفاده می‌شود. طراحی این کابین‌ها بستگی به نوع کارایی و سیلقه مشتری دارد.
انواع کابین بالابر بر اساس نوع کاربری :
ابعاد کابین با توجه به نوع کاربری و مکان مورد استفاده، در اندازه‌‌های مختلفی طراحی و ساخته می‌شود. لازم به اشاره است که برای طراحی کابین باید به ابعاد چاه آسانسور هم دقت شود، به صورتی که حد فاصل بین سطح چاه آسانسور با کابین باید حداکثر ۵ سانتی‌متر و در حداقل حالت خود ۲ سانتی‌متر باشد. انواع کابین بر اساس نوع کاربری و مکان آن شامل موارد زیر می‌شود:
کابین بالابر مغازه
خانگی
ویژه انبار
فروشگاهی
رستورانی
صنعتی
ویژه معلولین
ساختمانی
خودرویی
: کابین بر اساس نوع درب
نقش اصلی درب آسانسور، حفاظت از مسافران به هنگام حرکت آسانسور در برابر برخورد با دیواره‌‌ی چاه است. کابین آسانسور با توجه به نوع درب آن به انواع زیر تقسیم بندی می‌شود:
درب نیمه اتوماتیک مرکزی (سنترال)
تمام اتوماتیک مرکزی (سنترال)
نیمه اتوماتیک تلسکوپی
تمام اتوماتیک تلسکوپی
انواع کابین بر اساس طراحی داخلی کابین
کابین را بر اساس طراحی داخلی و مواد مورد استفاده در ساخت آن به انواع زیر تقسیم‌بندی می‌کنند.
کابین تمام استیل :
در این نوع از ساخت کابین، از مواد استیل برای طراحی داخلی استفاده می‌شود. کابین تمام استیل معمولا ضد‌زنگ و ضد‌خش است که به دلیل استحکام و مرغوبیت مواد مورد استفاده، قیمت کابین تمام استیل نسبت به سایر کابین‌ها بالاتر است. کابین تمام استیل بیشتر در مراکز تجاری و اداری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
کابین نیمه استیل :
نیمی از پوشش داخلی این کابین‌ها از جنس استیل و نیمی از مواد دیگر، مانند ام‌دی‌اف، فرمیکا و … است. تلفیق استیل با مواد دیگر باعث زیبایی، جذابیت و محبوبیت این نوع از کابین‌های آسانسور در ساختمان‌های مسکونی است.
کابین ام دی اف :
در طراحی داخلی این کابین از مواد ام دی اف نسوز استفاده می‌شود. اغلب از این کابین در ساختمان‌های مسکونی با تردد کم استفاده می‌شود.
کابین فرمیکا :
پوشش داخلی این کابین را فرم‌ها تشکیل می‌دهند. این نوع کابین از نظر ظاهری شبیه به نوع کابین ام دی اف است. همچنین قیمت کابین نوع فرمیکا، از سایر انواع آن ارزانتر است.
کابین پاناروما :
مواد پوشش داخلی این نوع کابین را شیشه‌های لمینت تشکیل می‌دهند. ویژگی مهم این کابین‌ها زیبایی چمشگیر و داشتن چشم‌انداز لذت بخش است. این نوع کابین‌ها بیشتر در مراکز تجاری و اداری و تالارها استفاده می‌شود.
کابین گالوانیزه :
در ساخت دیواره‌های داخلی این نوع کابین از ورق‌های نازک گالوانیزه استفاده می‌شود و معمولا کف این نوع آسانسور با پارکت پوشانده می‌شود. مزیت این نوع کابین سبک بودن آن است که می‌توان با استفاده از همین مورد این نوع کابین را در ابعاد بزرگتر و با قیمت مناسب طراحی کرد و ساخت.
ویژگی های یک کابین آسانسور خوب
عرض و عمق کابین را یک متر بالاتر از کف اندازه‌گیری می‌کنند.
مساحت کف کابین آسانسور ۴ نفره ۰.۸ مترمربع است و به ازای هر نفر ۰.۱۵ مترمربع به آن اضافه می‌شود.
برای جلوگیری از اضافه بار کابین، باید میزان فضای قابل دسترس کابین، به میزان ظرفیت اسمی آسانسور محدود شود.
سقف کابین آسانسور باید همراه یک نرده طراحی شود تا فاصله آزاد بین سقف کابین و چاله به بیش از ۰.۳ متر برسد .
حداقل شدت روشنایی کابین ۵۰ لوکس است.
در هنگام قطع برق، فقط وقتی کابین در منطقه‌ی بازشوِ قفل قرار گیرد، می‌توان درب را از داخل کابین باز کرد.
حداقل ارتفاع مجاز کابین در نوع مسافربر ۲۰۰ سانتی متر و معمولا ۲۲۰ الی ۲۴۰ سانتی متر است.
زنگ هشدار و زنگ توقف اضطراری باید درپایین ترین محل ممکن در کابین آسانسور قرار گیرد.
طبق استاندار اروپا به طور متوسط سطح مورد نیاز برای ایستادن یک نفر در کابین آسانسور 0/28 متر مربع است.
نحوه محاسبه ظرفیت کابین آسانسور
یکی از فرمول‌هایی که برای محاسبه ظرفیت کابین استفاده می‌شود، در زیر اشاره شده است:
HC= (300*Q*100)/T*P
در این معادله، HC، به معنای حداکثر ظرفیت جابجایی آسانسور در زمان‌های شلوغ ساختمان و در فاصله زمانی 5 دقیقه است.
Q، مربوط به متوسط تعداد مسافرهایی است که با کابین جابجا می‌شوند.
T، مدت زمان انتظار است
P، کل جمعیتی است که در طول دوره شلوغی جابجا می‌شود.
مقادیر Q به ابعاد کابین بستگی دارد. ممکن است ظرفیت بار را حداکثر میزانی در نظر بگیرند که در هر جابجایی اتفاق می‌افتد، اما در بسیاری مواقع، مقادیر Q، از 80 درصد ظرفیت جابجایی به دست می‌آید.
با این فرمول می‌تواند محاسبه وزن کابین را انجام داد و اطلاعات به دست آمده را در جدول ظرفیت آسانسور وارد کرد. این جدول برای آسانسورهایی بررسی شده که در ساختمان‌های مسکونی نصب می‌شوند و در سه نوع ساختمان‌های با اندازه بلند (High end building)، متوسط (Mid end building) و کوتاه (Low end building) تقسیم بندی می‌شوند.
